Het standaard- binnenterrein is vaak niet meer dan een verzameling achtertuinen, dicht opééngepakt, een achterpad met schuttingen en een reeks van schuurtjes. Bij de gehanteerde maten van 10m diepte bij een bouwhoogte van 2 lagen en een kap heeft het binnenterrein wel voldoende breedte om licht en bezonning te garanderen, maar niet om een mooie tuin met voldoende privacy te bieden. Daarvoor moeten tuinen ieder zo’n 15m diep zijn; dan zijn hogere bomen tussen de erfscheidingen mogelijk. Bovendien kunnen dan ook andere functies op het binnenterrein worden gesitueerd zoals een besloten tuin voor kinderen, een gezamenlijke tuin of boomgaard, een vijver of een sportveldje, een bedrijf of parkeergelegenheid. Of zoals in oudere stadswijken een school, maar dat wil men tegenwoordig niet meer zo graag.

Groene heggen als afrastering geven het binnenterrein een hoogwaardig karakter, maar kunnen aan de Welstandsvrije achterzijde niet verplicht gesteld worden. Achter- en tussenpaden bieden toegang tot het binnenterrein.

Zij zijn belangrijk voor het informele leven van de bewoners; bovendien fungeren ze als fietsdoorsteken en als mogelijkheid om bij de woningen te komen. Toch vinden veel bewoners het niet zo prettig dat de achterkant voor iedereen toegankelijk is in verband met inbraak en veiligheid. Wanneer tuinen ieder zo’n 15m diep zijn, zijn hogere bomen tussen de erfscheidingen mogelijk. Bovendien kunnen dan ook andere functies op het binnenterrein worden gesitueerd zoals een besloten tuin voor kinderen, een gezamenlijke tuin of boomgaard, een vijver of een sportveldje, een bedrijf of parkeergelegenheid. Of zoals in oudere stadswijken een school, maar dat wil men tegenwoordig niet meer zo graag.