De laatste twee colleges van dit vak gaan in op de toestandsmethode. De methode staat los van het in de vorige colleges besproken frequentiedomein. In het tweede college van dit vak is de toestandsrepresentatie al kort behandeld. Dit college geeft ten eerste een herhaling en aanvulling van het principe van de toestandsrepresentatie zoals deze in het tweede college is behandeld. Vervolgens wordt een toestandsregelaar (state feedback, toestandsterugkoppeling) behandeld, een regelaar voor de toestandsrepresentatie. Een vaak gebruikte methode hiervoor is poolplaatsing, waarbij de regelaar (bijvoorbeeld een versterking) wordt afgesteld zodat polen de gewenste waarden krijgen.